Neurofeedback is een behandelmethode, waarbij geen medicatie of medische ingrepen te pas komen, die steeds vaker wordt gebruikt bij onder andere het behandelen van ADHD, ADD, dyslexie en zelfs depressies.

Sinds de opkomst van EEG in de jaren 20 is neurofeedback al in ontwikkeling. Hersenen produceren hersengolven die je kunt meten met behulp van een EEG (ElektroEncefaloGram). Hierbij worden er kleine elektroden op de schedel geplaatst die de hersenactiviteit op verschillende plaatsen meten. Deze informatie wordt overgebracht naar een computerscherm waarop dit te zien is als hersengolven.

Hersengolven passen zich aan, aan de situatie waarin iemand zich bevindt. Wanneer je slaapt zijn je hersengolven bijvoorbeeld veel trager dan wanneer je wakker bent. Bij bijvoorbeeld concentratieproblemen lukt het de hersenen niet om de juiste hersengolven te produceren.

Bij neurofeedback wordt je geleerd controle te krijgen over je hersengolven, op een manier die gebaseerd is op operant conditioneren. Bij operant conditioneren wordt iemand iets geleerd door middel van straf en beloning. Bij neurofeedback gebeurt dit door de hersenen te belonen met een filmpje of een geluidje, elke keer als de hersengolven het goede patroon laten zien.

Na een intensieve behandelperiode is men instaat dit toe te passen zonder dat de hersenen worden beloont en kunnen de veranderingen ook permanent worden. Bij 70 tot 80% van de mensen verminderen de klachten na de neurofeedback behandeling. Door de positieve en permanente resultaten bij bijvoorbeeld ADHD wordt neurofeedback steeds populairder en gezien als een zeer effectieve behandelmethode.

Tessa Dongelmans